นี่คืองานเขียนเมื่อเดือนมิถุนายน 54..ยังเป็นฉบับร่าง..ดองอยู่ๆๆ..อ้อนไม่โพสต์..เพราะอะไร..อ้อนกลัวอะไร..?????อ้อนลืม...แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้ว..โพสต์เลยนะ..^^
สัปดาห์ที่ผ่านมามีเรื่องนั้นเรื่องนี้เข้ามาเยอะแยะ..แถมยังป่วยอีกต่างหาก..มันทำให้จิตเราฟุ้งซ่าน
มากมายอ่ะค่ะ..และที่บอกว่า"อะไรๆเยอะแยะ.." กลับมาคิดอีกที..เยอะของแต่ละคนก็ไม่เท่ากันอีก..แล้วเราจะอ้างว่าเรา..เยอะ..ได้ยังไง(นั่นสิ!)...เข้าเรื่องเราดีกว่า!
สโลว์ ไลฟ์วันนี้..เราต้องหลีกหนี.." ความกลัว"
ทำไมเราต้องพูดถึงเรื่องความกลัวกัน..เพราะ ความกลัวเป็นสิ่งที่เข้ามาขวางกั้นการเบ่งบานของจิต ความกลัวมาขวางกั้นการเบ่งบานของความดี..คนส่วนใหญ่เรียนรู้ผ่านความกลัว ทำให้เกิดความเชื่อฟัง..
และเมื่อคุณเชื่อฟัง..คุณก็จะหยุดคิด...และเมื่อคุณหยุดคิด..สิ่งใหม่ๆก็จะไม่เกิดขึ้นและไม่เกิดการเรียนรู้
ทำอย่างไร..ให้การเรียนรู้เกิดขึ้น..มันจะเกิดเมื่อคุณไม่รู้เท่านั้น ...จะเกิดเมื่อคุณไม่กลัว เมื่อไม่มีอิทธิพลใดๆมาครอบงำ..ดูเหมือนว่า..สิ่งที่พูดมา..มันแปลกประหลาด..ไม่หรอกค่ะ..คุณควรใช้ใจที่แจ่มใส ไม่อคติ การเรียนรู้ต้องไม่ทำตามรูปแบบ ไม่มีผู้รู้เข้ามามีอิทธิพล และในขณะเดียวกันคุณต้องสั่งสมรวบรวมความรู้ได้ด้วย..แล้วคุณจะเป็นคนที่เรียนรู้ตลอดชีวิต
ข้อความข้างบน..กฤษณมูรติ เขียนไว้..ประมาณนั้น..ค่ะ..อ้อนอาจจะอินและซึมซับสิ่งที่กล่าวมา
แต่คุณจะเข้าใจหรือไม่..ยากจะคาดเดา..ขอเพียงคุณไม่มีความกลัว..ที่จะก้าวไปทำอะไรสักอย่าง ขอเพียงคุณอย่าใช้ความกลัวเป็นเครื่องมือในการทำร้ายคนอื่น..ขอเพียงคุณหยุดคิดและพิจารณาสิ่งต่างๆรอบตัว..อย่างชัดเจนไม่เอนเอียง..คุณจะเริ่มเรียนรู้ว่า..ในโลกนี้ไม่มีอะไรที่จะทำให้คุณทุกข์ใจนอกจากความคิดของคุณเอง..อย่ากลัวค่ะ..^^
จนกว่าจะพบกันอีก...หวังว่า..บทความคงทำให้คุณพบแง่มุมอะไรบางอย่างในชีวิตนะคะ
ลาไปก่อน..ขอบคุณที่สละเวลามีค่าอ่านจนจบค่ะ
25/06/54
เชื่อมั่น และมั่นใจ ความกลัวก็จะหายไปค่ะ
ตอบลบ